Það tók örskamma stund að finna súlustað enda slíkir staðir á öðru hverju strái þar um slóðir. Þar tók á móti okkur feitur svartur rastafa gaur með síða dredda og urðum við hans bestu vinir um leið og við sögðumst vera frá Íslandi. Hann tók okkur upp á sína arma og vildi allt fyrir okkur gera, sem átti svo eftir að reynast heldur betur vel síðar. Glenntum sjónir okkar á nokkrar á nokkrar vel strípaðar gellur í góðan tíma eða þar til okkur var farið að leiðast þófið og okkur farið að langa í meira!! Spurðum því rastafa gaurinn hvort hann vissi um stað er við gætum fengið að gera eitthvað meira en bara horfa. Hann gekk með okkur út fyrir og benti okkur þar á mann er sat í bíl sínum og sagði okkur að hann myndi redda okkur, sem hann og gerði. Sá ágæti bílstjóri átti eftir að reynast okkur vel því hann rúntaði með okkur í heillangan tíma og fór m.a.s sjáfur inn í verslun til að versla fyrir okkur bús. Keyrði okkur svo í saklausa íbúðargötu í miðri London í fallegt hús. Skemmst frá því að segja að það sem eftir lifði nætur er einhver eftirminnilegasta nótt sem ég hef upplifað. Engar frekari útskýringar á því þó. Lesendum er bent á að geta í eyðurnar. Áfram Brasilía!!!!!

London. 1. vers

Nú eru liðnir nokkrir dagar frá því við skriðum heim frá Englandi og frá mörgu að segja. Í stuttu máli sagt þá var þessi ferð hrein snilld frá upphafi til enda. Sökum þess hve mikið dreif á daga okkar þessa helgi og erfitt frá að segja í stuttu máli mun ég birta einn dag í einu af ferðasögunni.

Fimmtudagur 9.feb.
Dagurinn var tekinn snemma og við komnir til Reykjavíkur á hádegi þar sem ég þurfti að skilja bílinn eftir í Heklu til smá lagfæringar. Eftir að hafa snætt málsverð og rennt niður fyrsta bjórnum var haldið á flugvöllinn undir dyggri bílstjórn Jóa Waage. Þar sem við vorum komnir snemma á völlinn þótti okkur tilvalið að skella í okkur úr nokkrum krúsum. Einnig skelltum við í okkur 2 í vélinni á leið út. Vorum því orðnir vel mjúkir er lent var á London Stansted flugvellinum. Það rann þó snögglega af okkur því við tók rúmlega klukkustundar lestaferðir og um hálftíma labb á hótelið. Gekk frekar erfiðlega að finna þá bölvuðu kitru sem reyndist svo vera hinn versti kofi þegar inn var komið. Veggfóðrið hékk utan á veggjunum í herberginu okkar og raki og saggi var við loft og gólf. Ekkert sjónvarp né útvarp var þar inni og prísuðum við okkur sæla með að klósettið virkaði.
Eftir stutta viðlegu í herbergiskitrunni var ákveðið að bregða undir sig betri fætinum og taka leigubíl í Soho sem ku vera alræmt fyrir sína sóðalegu bjór og gálumenningu. Þar lentum við á fínum stað sem seldi fínan mjöð er rann afar ljúft niður og voru teigaðir þar ansi margar kollurnar. Náðum því að verða vel hífaðir og ná upp góðri stemmingu. Því var ákveðið að söðla um og finna stað er geumdi súlr og viltar meyjar. to be continued...